เมื่อหนวดกับขนจมูกพันกัน...

ผมไม่ได้โกนหนวดมาหลายวันแล้ว...
หนวดของผมเริ่มยาวขึ้นจนไปพันกับขนจมูก...
ผมจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาเพื่อตัดหนวด...
หนวดของผมน้อยใจจนน้ำตาซึม...
ตัดพ้อว่าทำไมผมจึงตัดแต่หนวด ไม่เคยตัดขนจมูกเลย...
ผมจึงขยับกรรไกรขึ้นเพื่อจะไปตัดขนจมูก...
ขนจมูกของผมถึงกับร้องไห้โฮขึ้นมาทันที...
ต่อว่าว่าผมเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม...
ผมไม่รู้ว่าจะตัดสินใจตัดหนวดหรือขนจมูกดี...
สุดท้ายผมก็ไม่ได้ตัดทั้งหนวดและขนจมูก...

โรคจิต...

ผมเกลียดเวลาที่มือของผมไม่ปกติ...
มือที่มีกลิ่นเครื่องสำอาง กลิ่นน้ำหอม...
กลิ่นอาหาร กลิ่นสกปรก...
เปื้อนน้ำมัน เปื้อนฝุ่น เลอะสี...
หรือเวลาที่รู้สึกว่าจับอะไรไม่สะอาด...
บางครั้งมันก็ไม่ปกติจริงๆ...
หรือบางครั้งก็เป็นแค่ความรู้สึก...
แต่มันก็ทำให้ผมหงุดหงิดทุกครั้ง...
ผมคิดมากจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิต...

หรือผมอาจจะเป็นคนโรคจิต...
ที่กำลังคิดว่าตัวเองเป็นคนปกติ...

เมื่อปากกาของผมตาย...

ผมนั่งมองกระดาษเปล่ามานานมากแล้ว...
วันนี้ผมไม่สามารถเขียนอะไรได้...
ผมคิดว่าปากกาของผมคงเสียชีวิตแล้ว...

ผมไปที่ห้องสมุดเพื่อค้นหาหนังสือเกี่ยวกับอียิปต์...
หรือจะให้เฉพาะเจาะจงลงไปก็คือหาวิธีการทำมัมมี่...
ผมพยายามทำมัมมี่ปากกาของผมอย่างผิดเพี้ยนน้อยที่สุด...
( คนและปากกาไม่เหมือนกัน ผมเชื่อว่าผมทำดีที่สุดแล้ว... )
และนั่งรอเวลาเพื่อที่จะให้เขาฟื้นคืนชีพกลับมาหาผมอีกครั้ง...

ผมยังคงนั่งมองกระดาษเปล่าใบเดิมบนโต๊ะ...
ที่มีปิระมิดปากกาของผมวางอยู่ข้างๆ...
ตอนนี้เองที่ผมเริ่มสงสัย...
ว่าปากกาของผมหรือความคิดกันแน่ที่ตาย...

ผมคงต้องพักเสียหน่อยหนึ่งแล้ว...

ps. ความจริงแล้วผมไม่ได้ใช้ปากกาในการเขียนด้วยซ้ำไป...

ก่อนจะถึงวันพรุ่งนี้...

ผมนั่งเฝ้ามองชีวิตของผมอย่างเรื่อยเปื่อย...
พยายามที่จะทำความเข้าใจกับทุกความรู้สึกของตัวเอง...
แต่ผมกลับไม่เคยเข้าใจในสิ่งใดเลย...

มันคือความสุขที่แท้จริง...
หรือเจือปนไปด้วยความโศกเศร้า...
มันคือความเจ็บปวดที่แท้จริง...
หรือเคลือบแฝงไปด้วยความสะใจ...
มันคือความรักที่แท้จริง...
หรือเป็นเพียงหน้ากากของความเกลียดชัง...

แล้วความเหงา ความปลาบปลื้ม สิ้นหวัง และอื่นๆ ล่ะ...
ผมจะแน่ใจกับสิ่งที่ผมคิดว่าผมรู้สึกได้อย่างไร...
ในเมื่อความรู้สึกมันเหมือนกับน้ำที่ขุ่นข้นเหลือเกิน...

เพราะผมไม่เคยเข้าใจในสิ่งใดเลย...
ผมจึงพยายามจะเก็บทุกรายละเอียดในวันนี้...
เพื่อเขียน จดจำ และหวังลึกๆ ว่าจะเข้าใจ...
กับทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้ ก่อนที่จะถึงวันพรุ่งนี้...

( btw​ ) ขอบคุณมากๆ ครับ...

วันนี้ผมเพิ่งได้รับเสื้อ...
ที่เพื่อนที่แสนดีของผมคนนึงส่งมาให้...
เลยอยากเอามาแบ่งให้ดูกันครับ...

ขอบคุณมากๆ สำหรับเสื้อ...
ขอบคุณที่ติดตามอ่าน...
และขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ...

ขอบคุณมากๆ จริงๆ ครับ...


bez...