พึงรู้ไว้ว่าประเดี๋ยว...

นักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งบอกผมผ่านตัวอักษรว่า...
" พึงรู้ไว้ว่าประเดี๋ยวเรื่องนี้ก็จะผ่านพ้นไปดุจกัน... "
ผมอ่านซ้ำไปซ้ำมา พิจารณาแล้วพบว่ามันเป็นจริงจนน่าตกใจ...
ผมจึงเริ่มใช้ชีวิตโดยคิดถึงประโยคนั้นตลอดเวลา...
ผมกินของอร่อย " ผ่านพ้นไปดุจกัน... "
ผมเจอเพื่อน " ผ่านพ้นไปดุจกัน... "
ผมจากลากับคนรัก " ผ่านพ้นไปดุจกัน... "
ผมอ่านหนังสือ " ผ่านพ้นไปดุจกัน... "

ผมมองย้อนกลับไปหลังจากประโยคนั้นเข้ามาในชีวิต...
ชีวิตของผมมันช่างซังกะตายเสียจริง...
แต่ช่างมันเถอะ เพราะ…
" พึงรู้ไว้ว่าประเดี๋ยวเรื่องนี้ก็จะผ่านพ้นไปดุจกัน... "