ลูกธนู...

แขนซ้ายประคองคันเหยียดตึง...
มือขวารั้งสายจรดปลายคาง...
สายตาผ่านศูนย์เล็งจับอยู่ที่เป้าหมายนิ่ง...
ทุกสิ่งรอบตัวคล้ายกับหายไปชั่วขณะหนึ่ง...

เคยมีคนบอก ผูกความทุกข์ไว้กับหินแล้วขว้างทิ้งไป...
วันนี้ผมลอง ผูกความเศร้าไว้กับลูกธนูแล้วยิงออกไป...
รู้สึกโล่งใจอย่างประหลาด...

เสียงสัญญาณดังขึ้น...
ผมเดินกลับไปเก็บความเศร้าของผมกลับมา...